អាថ៌កំបាំងប្រភពសំឡេងចម្លែកនៅក្រោយទ្វារមួយ

 

វាជាពេលយប់, បុរសម្នាក់បានបើកបរលើផ្លូវហើយរថយន្តរបស់គាត់ក៏ស្រាប់តែរលត់នៅជិតបរិវេណវត្តមួយ។ ព្រោះតែវាជាពេលយប់ គាត់ក៏ដើរចូលវត្តហើយគោះទ្វារ។ ខណៈដែលព្រះសង្ឃចេញមកក្រៅហើយបើកទ្វារ, បុរសនោះនិយាយ, «រថយន្តខ្ញុំខូចហើយ។ តើខ្ញុំអាចសម្រាកនៅទីនេះមួយយប់បានទេ?»

ព្រះសង្ឃយល់ព្រមសំណើររបស់គាត់។ ព្រះសង្ឃមិនត្រឹមតែអនុញ្ញាតឱ្យគាត់សម្រាកនោះទេ ថែមទាំងឱ្យគាត់បរិភោគអាហារ ហើយជួយជួសជុលរថយន្តគាត់ទៀតផង។ ខណៈដែលបុរសនោះព្យាយាមដេកឱ្យលក់, គាត់ឮសំឡេងចម្លែកម្យ៉ាង។ ព្រឹកបន្ទាប់គាត់សួរព្រះសង្ឃអំពីសំឡេងនោះតែព្រះសង្ឃឆ្លើយថា, «យើងមិនអាចប្រាប់អ្នកបានទេ ព្រោះអ្នកមិនមែនជាព្រះសង្ឃ។»

បុរសនោះមិនសប្បាយចិត្តសោះ តែក៏អរគុណពួកគេហើយក៏បន្តចេញដំណើរទៅទៀត។

ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក, រថយន្តបុរសដដែលនោះខូចនៅមុខវត្តទៀតហើយ។ គ្រប់យ៉ាងកើតឡើងដូចកាលមុន។ ព្រះសង្ឃយល់ព្រមហើយឱ្យអាហារគាត់បរិភោគ ហើយជួយជួសជុលរថយន្តរបស់គាត់។

លើកនេះពេលបុរសនោះកំពុងដេកជិតលក់ គាត់ក៏ឮសំឡេងចម្លែកដដែលដែលគាត់ធ្លាប់ឮពីមុនមកនោះ។ ព្រឹកបន្ទាប់គាត់សួរព្រះសង្ឃអំពីសំឡេងនោះ តែព្រះសង្ឃក៏ឆ្លើយតបដដែលថា, «យើងមិនអាចប្រាប់អ្នកបានទេ ព្រោះអ្នកមិនមែនជាព្រះសង្ឃ។»

បុរសនោះនិយាយ, «បាន។ ខ្ញុំចង់ដឹងណាស់ពីមូលហេតុនៃសំឡេងនោះ ហើយបើវិធីតែមួយគត់ដែលខ្ញុំអាចដឹងបានគឺត្រូវបួសជាសង្ឃ, ពេលនេះប្រាប់ខ្ញុំមកថាធ្វើយ៉ាងណាទើបអាចក្លាយជាសង្ឃ?»

សង្ឃឆ្លើយ, «បើអ្នកចង់ក្លាយជាព្រះសង្ឃ គឺត្រូវតែធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក ហើយប្រាប់យើងពីចំនួនពិតប្រាកដនៃចំនួនព្រះសង្ឃលើពិភពលោកនេះ។ ពេលដែលអ្នកអាចរកឃើញចំនួន, អ្នកនឹងក្លាយជាព្រះសង្ឃហើយ។»

បុរសនោះចាប់ផ្ដើមបំពេញបេសកកម្មនេះហើយ៤០ឆ្នាំក្រោយមក គាត់ត្រឡប់មកវិញហើយគោះទ្វារវត្តហើយនិយាយ, «ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោកហើយ ខ្ញុំឃើញថាមានព្រះសង្ឃទាំងអស់១៩ លាននាក់។»

ព្រះសង្ឃអបអរសាទរបុរសនោះហើយនិយាយ, «ឥឡូវយើងអាចប្រាប់អ្នកពីសំឡេងអាថ៌កំបាំងនោះហើយ។»

បុរសនោះរីករាយយ៉ាងខ្លាំងខណៈដែលព្រះសង្ឃនាំគាត់មកឈរមុខទ្វារឈើមួយហើយនិយាយ, «សំឡេងដែលអ្នកកំពុងរកនោះគឺនៅពីក្រោយទ្វារនេះហើយ។»

បុរសនោះចាប់មួលបើកទ្វារតែឃើញថាទ្វារជាប់សោរ។ ដូច្នេះគាត់ក៏សុំព្រះសង្ឃឱ្យសោរដើម្បីបើកទ្វារ។ ព្រះសង្ឃក៏ឱ្យសោរទៅគាត់។

បុរសនោះបើកទ្វារ ហើយក្រោយទ្វារនោះ គាត់ឃើញទ្វារមួយទៀតដែលធ្វើអំពីថ្ម។ បុរសនោះឃើញថាទ្វារនោះក៏ជាប់សោរដែរ ទើបសុំសោរដើម្បីបើកទ្វារនោះ។

ខណៈដែលបុរសនោះបើកទ្វារថ្មហើយគាត់ឃើញថាមានទ្វារមួយទៀតធ្វើអំពីមាស ហើយវាក៏ចាក់សោរដែរ។ ព្រះសង្ឃឱ្យសោរទៅគាត់។ ទៀតហើយ, គឺមានទ្វារមួយទៀតធ្វើអំពីត្បូងគជ់។ វាបន្តរហូតដល់គាត់ទៅដល់ទ្វារធម្មតាមួយ។

ទីបំផុតព្រះសង្ឃនិយាយ, «នេះជាទ្វារចុងក្រោយហើយ ហើយនេះជាសោរទ្វារនេះ។

បុរសនោះធូរទ្រូងហើយគាត់ចាក់សោរបើកទ្បារនោះ, បើកហើយគាត់ភ្ញាក់ផ្អើលណាស់នៅពេលឃើញប្រភពនៃសំឡេងចម្លែកដែលនៅក្រោយទ្វារនោះ…

តែ…

ខ្ញុំមិនអាចប្រាប់អ្នកបានទេ ព្រោះអ្នកមិនមែនជាសង្ឃ៕