គុយទាវពិសេស

គ្រាន់តែបើកទ្វារភ្លាមភ្ញៀវចូលឡើងណែន។ ហាងគុយទាវពូឡេងដែលធ្លាប់តែរកនឹងឈប់លក់ម្ដងៗប៉ុន្មានថ្ងៃនេះបែរជាមានភ្ញៀវចូលឡើងណែនៗ។ អតិថិជនគាត់សុទ្ធជាមនុស្សដដែលៗ ដែលមកស៊ីគុយទាវយ៉ាងស្រេកឃ្លានដាច់ដាបដូចអ្នកញៀនអាភៀន។ 

«គុយទាវពូឯងឥឡូវឆ្ងាញ់ម៉្លេះ?ហើយទឹកស៊ុបស្លសាច់អី?ផុយឆ្ងាញ់ជក់មាត់តែម្ដង។» ពាក្យនេះតែងបន្លឺឡើងជារឿយៗពីមាត់អ្នកដែលបានភ្លក់គុយទាវពូឡេងហើយ។ អ្នកខ្លះស៊ីបីចានតែឯងក៏មាន បួនចានតែឯងក៏មាន។ ម៉ូយពូព្រីងទាំងអស់ក៏ត្រូវប៉ើងទៅខាងពូឡេងអស់។ ពូព្រីងគាត់បើកលក់គុយទាវក្បែរតូបពូឡេងដែរ តែគាត់បើកយូរហើយ ហើយភ្ញៀវកាក់កបដែរ តែពេលនេះភ្ញៀវត្រូវស្ងាត់ឈឹងដោយងប់ងល់នឹងពូឡេងពេក។ ភ្ញៀវទាំងអស់ដែលមកហូបគុយទាវ ទោះជាមួយចានតម្លៃខ្ពស់ដល់ទៅ១៥០០០៛ក៏ដោយ ក៏នៅតែមកហូបមិនដែលលោះថ្ងៃ។ បន្ទាប់មកអ្វីៗទាំងអស់ត្រូវបែកខ្ជរខ្ជាយពេញភូមិ រូបមន្តអាថ៌កំបាំងដ៏គួរឱ្យខ្លាចសម្រាប់អ្នកមិនធ្លាប់ភ្លក់ស្ដាប់ទៅគួរឱ្យឆ្អើម តែសម្រាប់អ្នកដែលញៀននឹងរសជាតិវាគ្រាន់តែឮក៏លេបទឹកមាត់។ 

អ្នកណាៗក៏ដឹងដែរថាគុយទាវពូឡេងដាក់សាច់មនុស្ស តែវាគ្មានរឿងអីដែលត្រូវព្រឺសម្រាប់ពួកគេទេ អ្វីដែលសំខាន់គឺត្រូវតែស៊ីគុយទាវនេះហោចណាស់១ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប៉ូលីសធ្លាប់ចុះចាប់ច្រើនដងហើយដែរតែក៏ត្រូវចេញទៅវិញដោយទទួលសំណូកគុយទាវមួយចានពីគាត់។ អ្នកភូមិចាប់ផ្ដើមកើតឆ្គួតនឹងគុយទាវសាច់មនុស្សនេះ អ្នកខ្លះមិនបានស៊ីមួយថ្ងៃទៅជាញៀនប្រកាច់ប្រកិនតែម្នាក់ឯងត្រាតែអ្នកណាម្នាក់រត់ទៅទិញគុយទាវឱ្យទើបជាវិញ។ ហាងគាត់ចាប់ផ្ដើមរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស។

អ្នកគ្រូរីជាគ្រូក្រមុំដែលអ្នកភូមិនេះជួលជាមួយលោកគ្រូកម្លោះ ហើយអ្នកគ្រូម្នាក់ទៀតដើម្បីមកបង្រៀនកូនៗពួកគេ។ អ្នកគ្រូតែងមានអារម្មណ៍ប្លែកនឹងកិរិយាគួរឱ្យខ្លាចរបស់អ្នកភូមិ។

រាត្រីស្ងាត់ឈឹងបន្ទាប់ពីអ្នកគ្រូក្រមុំម្នាក់នេះងូតទឹកសម្អាតខ្លួនរួចក៏ប្រញ៉ាប់ចូលក្នុងផ្ទះតៀមឈើផ្ទាល់ដីប្រក់ក្បឿងមួយដែលរាត្រីនេះនាងត្រូវដេកម្នាក់ឯងព្រោះអ្នកគ្រូមួយទៀតដែលនៅផ្ទះជាមួយ គាត់រវល់ទៅការបងប្អូននៅស្រុក។

រាត្រីស្ងាត់ឈឹងម៉ោងពាក់កណ្ដាល៩យូរៗឮសម្រឹបជើងមនុស្សដើរទៅស៊ីគុយទាវពូឡេងម្ដង។ បរិយាកាសកាន់តែស្ងាត់ធ្វើឱ្យអារម្មណ៍អ្នកគ្រូកាន់តែព្រួយបារម្ភ។ កន្លងមកធ្លាប់មានហេតុការណ៍បាត់មនុស្សញយដងណាស់ តិចរាត្រីនេះវាប៉ះមកលើនាងវិញ? នាងទាញទូរស័ព្ទចុចសារទៅលោកគ្រូកម្លោះឈ្មោះធាវុទ្ធម្នាក់នោះដែលអ្នកទាំងពួងក៏ដឹងថាជនទាំងពីរនេះជាសង្សារនឹងគ្នា។

នីសា : 09:15 Hi បង!😊

ធាវុទ្ធ : 09:18 សួស្ដីកញ្ញាគ្រូមានការអីនឹង?😊😊☺️

នីសា : 09:18 អត់ការអីទេ តែចង់ផ្ញើសារលេងផងអត់បាន?រំខានមែន?

ធាវុធ្ធ : 09:18 😂ខ្លាចមែននឹង?

នីសា : 09:19 មែនហើយ...ព្រឺហា!

ធាវុទ្ធ : 09:19 😂 ហាក...ចុះណារីទៅណាហើយ?

នីសា : 09:20 ក្រែងប្រាប់ហើយតើថានាងទៅស៊ីការហើយ

ធាវុទ្ធ : 09:21 នោះដូចមានណាគេឈរក្បែរបង្អួច...អឺ...នោះ

នីសា : 09:22 ចង្រៃយក៍នេះ!!!គិតថាកំប្លែងហើយនឹង?😡😡

ធាវុទ្ធ : 09:22 លេងបន្តិចក៏មិនបានដែរអ្នកឃូឆ្នាស់

នីសា : 09:23 😡😡 បានហើយធុញ!!! ថាផ្ញើសារទៅបានជាគ្នា បែរជាមកបន្លាចវិញ គីបាញ់យ៍នេះ!!!

ធាវុទ្ធ : 09:24 កាចម៉េះ?

ធាវុទ្ធ : 09:26 សួស្ដីអ្នកឃូស្អាត!

ធាវុទ្ធ : 09:27 លេងតិចសោះខឹងបាត់...កុំខឹងពេកមុខចាស់ឡូវហើយ ព្រោះរាល់ថ្ងៃមុខចាស់សហរាប់ផង...

នីសា : 10:12 អូនខ្លាចណាស់

ធាវុទ្ធ : 10:16 ខ្លាចអី?មានបងជាគ្នាហើយ😊

នីសា : 10:18 ជាគ្នាអីនៅផ្ទះផ្សេងគ្នាចឹង?

ធាវុទ្ធ : 10:19 យ៉ាស!!! កូននេះបែបចង់ឱ្យគេទៅដេកកាន់ដហើយនឹង!

នីសា : 10:22 កាន់អី?

ធាវុទ្ធ : 10:23 កំដរ...ម៉េចដែរ?

នីសា : 10:26 អូនព្រួយណាស់រាល់ថ្ងៃមនុស្សចេះតែបាត់ខ្លួន

ធាវុទ្ធ : 10:27 ចឹងផងហ?😱

នីសា : 10:32 អូនឮអ្នកក្នុងFacebookនិយាយថា ឥឡូវនេះមានករណីចាប់មនុស្សយកទៅកាប់សាច់លក់ ហើយប្រទេសកំពុងតែរញ៉េរញ៉ៃខ្លាំងណាស់។ ពួកហ្នឹងមានភ្នាក់ងារវាច្រើនដើរពេញប្រទេស។ អូនខ្លាចហា...

ធាវុទ្ធ : 10:32 ចឹងបងទៅផ្ទះអូនល្អទេ?

នីសា : 10:32 កុំអី, មិនល្អភ្នែកគេផ្សេងទេ

ធាវុទ្ធ : 10:33 គ្មានពីណាឃើញទេ

នីសា : 10:34 ចឹងម៉ោៗ...តែ...

ធាវុទ្ធ : 10:37 បងដើរទៅហើយនេះ!

នីសា : 10:38 មិនបាច់ទេ!!!អូនអត់អីទេ...កុំម៉ោ

ធាវុទ្ធ : 10:39 ចឹងបងចូលផ្ទះវិញហើយ

នីសា : 10:20 ល្អ...កុំបិទទូរស័ព្ទណា យប់នេះដូចប្លែកណាស់ ព្រឹកម៉ិញអូនឃើញ Page គុយទាវពិសេសប្រកាសរកភ្នាក់ងារស្អីគេទេស...

ធាវុទ្ធ : 10:21 គេរកអីរកទៅទើសក្បាលអូនឯង ? 😂😄

នីសា : 10:22 យីស!!!មិនទើសទេតែខ្លាច

ធាវុទ្ធ : 10:23 អើនោះណាគេសំងំក្រោមគ្រែនោះ...

នីសា : 10:24 គេបាញ់យ៍ មិនមែនពេលត្រូវលេងសើចទេ យី!!!អារលាយហិនហោចនេះ

ធាវុទ្ធ : 10:25 ពិរោះណាស់ ជេរយ៉ាងណាក៏ពិរោះដែរ ហេសហេ

ធាវុទ្ធ : 10:29 ម៉េចហើយ??? អត់តបបងចឹង?

ធាវុទ្ធ : 10:34 តេទៅបានអត់?

ធាវុទ្ធ : 10:35 ដេកហើយមែន?

នីសា : 01:31 បងដេកនៅហ្នឹង? 😚

ធាវុទ្ធ : 01:31 ទេ បងដេកអត់លក់ បងកំពុងអានសៀវភៅ អូនមានការអី? ☺️

នីសា : 01:38 អូនដូចឮសម្រឹបជើងនៅខាងក្រៅផ្ទះ

ធាវុទ្ធ : 01:39 ចឹងឱ្យម្នាក់នៅជាមួយអូនចេញទៅមើលទៅ 😜

នីសា : 01:39 អូននៅផ្ទះតែឯងទេ ប្រាប់បងហើយតើថានាងទៅស៊ីការគេនៅស្រុក អត់ចាំទេហ្អី?

ធាវុទ្ធ : 01:40 មែនហ្អី? ហើយមកវិញអង្កាល់? តោះបងទៅដេកជាមួយបានទេ? 😄

នីសា : 01:40 វាជាសំលេងសម្រឹបជើងមែនណា...

ធាវុទ្ធ : 01:41 នៅផ្ទះតែឯងចេះតែខ្លាចចឹងហើយ។ មើលទៅបង្អួចណាគេនោះ? កំពុងឈរសម្លឹងអូនឯងហ្អក LOL 😝😂😂

នីសា : 01:41 ឆ្គួត !!! កុំសាំពេក គ្មានកំប្លែងសោះ 😡😡😠ជោរ!!!

ធាវុទ្ធ : 01:42 កុំភ័យ គ្មានស្អីទេ

នីសា : 01:45 ដេវីដ ពិតជាមានមនុស្សនៅក្នុងសួនច្បារផ្ទះអូនពិតមែន!! 😱

ធាវុទ្ធ : 01:45 អីគេ? មែនក៏អី?

នីសា : 01:45 ចាស ខ្ញុំឃើញមនុស្សម្នាក់...

ធាវុទ្ធ : 01:46 គាត់កំពុងធ្វើអី?

នីសា : 01:46 ឈរនៅមួយកន្លែង...គាត់ឈរបែរខ្នង...អូនមើលមុខគាត់មិនឃើញទេ ធាវុទ្ធ តើអូនត្រូវធ្វើម៉េចទៅ? 😱😱

ធាវុទ្ធ : 01:49 កុំភ័យ ប្រហែលគាត់ដើរចេញទៅដោយខ្លួនឯង 😊

នីសា : 01:50 អូលោកអើយ គាត់បែរមកហើយ

ធាវុទ្ធ : 01.50 គាត់មានរូបរាងយ៉ាងម៉េច?

នីសា : 01:51 សាំណាស់ កុំលេងសើចពេក ធាវុទ្ធ !!! 😠😠

ធាវុទ្ធ : 01:51 អីគេ??

នីសា : 01:51 ម៉េចក៏បងធ្វើអីុចឹង? 😡

ធាវុទ្ធ : 01:52 អូនកំពុងនិយាយពីស្អីហ្នឹង??

នីសា : 01:54  អូនដឹងថាគាត់គឺជាបង...នៅក្នុងសួនច្បាររបស់អូន...តែ...បងនៅទីនេះធ្វើអី?

ធាវុទ្ធ : 01:54 នីសា កុំបន្លាចបង បងពិតជាមិនដឹងមែន? អ្នកណាគេនៅក្នុងសួនច្បារអូន?? វាមិនមែនបងទេ!

នីសា : 01:54 ធាវុទ្ធឈប់លេងសើចទៀតទៅ! 😡អូនឃើញមុខបងហើយ បងពាក់អាវកីឡាដែលបងចូលចិត្តពាក់នោះ!

ធាវុទ្ធ : 01:55 បងនិយាយមែននីសា! បងនៅផ្ទះបង បងមិនទៅលេងឆ្គួតៗបែបនោះទេ...

នីសា : 01:55 វាគឺពិតជាបងមែន បងលេងសើចជ្រុលហើយ! មិនដែលអ្នកផ្សេងឯណាពាក់អាវដូចបងម៉្លេះ?

ធាវុទ្ធ : 01:55 អាវកីឡាខ្វះអី លក់ព្រោងព្រាតពេញផ្សារ! មកពីអូនគិតដល់បងច្រើនពេកហើយ 😘

នីសា : 01:57 អាវបងមានឈ្មោះបងនៅក្រោយអត់?

ធាវុទ្ធ : 01:58 មាន! អ្នកក្នុងក្រុមមានតែទាំងអស់

នីសា : 02:00 អូនឃើញឈ្មោះបង!!!

ធាវុទ្ធ : 02:00 ថាម៉េច?

នីសា : 02:01 តើវាជាស្អីទៅដេវីដ???

ធាវុទ្ធ : 02:04 នីសា អាវបងនៅក្នុងទូទេតើ...

នីសា : 02:04 គាត់ឃើញខ្ញុំ!!! ហេតុអីក៏គាត់ញញឹមអញ្ចឹង?...គាត់...គាត់ដើរម៉ោហើយ

ធាវុទ្ធ : 02:05 តេទៅប៉ូលីសទៅ!!

ធាវុទ្ធ : 02:05 នីសា?

ធាវុទ្ធ : 02:07 នីសាម៉េចមិនតប?បងតេទៅអូនល្អទេ?

ធាវុទ្ធ : 02:12 អូខេបងតេទៅប៉ូលីសហើយគេទៅដល់នាកន្លះម៉ោងទៀត! នីសាអូនមិនអីទេហ្អែ?

នីសា : 02:17 វានៅក្នុងផ្ទះ...អូនមិនអាចតបទេ...ត្រូវការស្ងៀមស្ងាត់...អូនកំពុងពួនក្នុងទូ កាន់កាំបិត...ពិបាកសរសេរណាស់...អូនរន្ធត់ហើយងងឹតផង...😰

ធាវុទ្ធ : 02:17 នៅសំងំក្នុងហ្នឹងហើយនីសា! ប៉ូលីសនឹងទៅដល់នា១៧នាទីទៀត!😰 អូនដឹងថាវាកំពុងនៅឯណាទេ?

នីសា : 02:17 វាមិនមែនមនុស្សទេ...វាពេលវាមើលមកអូន...វាគួរឱ្យខ្លាចណាស់😥

ធាវុទ្ធ : 02:17 វាដឹងថាអូននៅណាទេ?😰

នីសា : 02:17 ទេ អូនកាន់កាំបិតជាប់ពេលវាដើរចូលផ្ទះ ហើយពេលវាគាស់ទ្វារចូល អូនបានចូលពួកក្នុងទូ😰

ធាវុទ្ធ : 02:17 អូខេ កុំភ័យប៉ូលីសទៅដល់ឥឡូវហើយ😓

នីសា : 02:18 អូវាកំពុងស្រែកហៅអូនហើយ...សំលេងវាមិនដូចបងទេ សំលេងវាធំ ហើយ...លាន់ពេញផ្ទះ... 😱😱

ធាវុទ្ធ : 02:18 វាថាម៉េចខ្លះ?😨

នីសា : 02:19 វាថា “ចេញម៉ោនីសា យើងគ្រាន់តែចង់ជួបឯង” វានិយាយចឹងម្ដងហើយម្ដងទៀត ... អូនភ័យចង់ងាប់ហើយ 😱

ធាវុទ្ធ : 02:21 កុំភ័យ នៅតែ១០នាទីទៀតប៉ូលីសទៅដល់ហើយ នីសាអូនត្រូវតែទ្រាំ...

នីសា : 02:21 វាឡើងម៉ោហើយ...យឺតៗ...ឆ្ងល់ម៉េចក៏វាដូចបងម៉េះ??ហេតុអី??

ធាវុទ្ធ : 02:21 បងអត់ដឹងទេ ជឿបងចុះ

នីសា : 02:21 បងធ្វើឱ្យវាឈប់បានទេ?

ធាវុទ្ធ : 02:22 បងនឹងធ្វើបើសិនជាអាច

នីសា : 02:22 វាមកកាន់តែជិតហើយ។

ធាវុទ្ធ : 02:23 នីសា...

នីសា : 02:23 បងត្រូវតែធ្វើអ្វីម្យ៉ាង...មានតែបងទេដែលអាចបញ្ឈប់វាបាន...

ធាវុទ្ធ : 02:25 បងអត់ដឹងធ្វើអីទេ លោកអើយជួយផង

នីសា : 02:25 ជួយផង...

ធាវុទ្ធ : 02:27 ប្រហែលជាមកពីបងគិតពីអូនច្រើនពេក...បងគិតពីអូនគ្រប់ពេលដឹងទេ...

នីសា : 02:28 ឈប់គិតពីអូន

ធាវុទ្ធ : 02:28 បងមិនអាច

នីសា : 02:29 វាកំពុងកោសជញ្ជាំង...វាមកជិតទៅៗហើយ...ធាវុទ្ធ...ជួយអូនផង...

ធាវុទ្ធ : 02:29 បងព្យាយាមហើយ បងប្រឹងព្យាយាមមិនគិតពីអូន

នីសា : 02:31 វាឈប់បន្តិចហើយ

នីសា : 02:32 អ្វីដែលបងធ្វើគឺបានផលពិតមែន

នីសា : 02:34 វាឈប់ហើយ ខ្ញុំមិនឮអីទាំងអស់ 😅😅

ធាវុទ្ធ : 02:34 មែនហ្អ? តែកុំទាន់អាលចេញមកអី ចាំដល់ពេលប៉ូលីសទៅដល់សិន

នីសា : 02:34 តើខ្ញុំត្រូវប្រាប់ប៉ូលីសថាម៉េច?

ធាវុទ្ធ : 02:34 ប្រាប់អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអូនប្រាប់បង!

នីសា : 02:34 ខ្ញុំមិនដឹងថាបងយកចិត្តទុកដាក់ពីខ្ញុំបែបនេះសោះ ធាវុទ្ធ😅

ធាវុទ្ធ : 02:35 បងសប្បាយចិត្តណាស់ដែលវាឈប់

នីសា : 02:35 បងអាចមកផ្ទះខ្ញុំឥឡូវបានទេ? ខ្ញុំចង់ជួបបង 😊

ធាវុទ្ធ : 02:36 បាន,នីសា។ បងទៅដល់ឥឡូវហើយ

នីសា : 02:38 ល្អណាស់មកអោយលឿនម៉ោ!

ធាវុទ្ធ : 02:42 អរគុណអូនច្រើណាស់ ម្នាក់ដែលអូនឃើញនោះគឺអញអ្នកលក់គុយទាវពិសេសវ៉ឺយ...អាធាវុទ្ធត្រូវអញសម្លាប់១ម៉ោងមុនហើយ អរគុណដែលប្រាប់ទីតាំងលាក់ខ្លួនដល់អញ...នាង និងសង្សារនឹងក្លាយជាគុយទាវដ៏ពិសេសហាសហាសហាសហា....

សូមរង់ចាំអានភាគបន្តនៅយប់ស្អែក